هیچ گاه در طول تاریخ نشان دادن کارها به مخاطب برای یک انسان خلاق ساده تر از امروز نبوده است. تکنولوژی ارتباطات این امکان را فراهم کرده است تا بدون در نظر گرفتن محدودیت های زمانی و مکانی با انسان های دیگر همه چیز را اشتراک گزاری کنیم. البته بهایی که بابت آن پرداخته ایم نیز مشخص است: نا شناس بودن !
نکته منفی این اتفاق این است که شما همیشه بر روی صحنه نمایش هستید، مخصوصا برای کسانی که به صورت آزاد کار می کنند یا کار آفرین هستند، جایی که هر ارتباط جدیدی می تواند یک کارفرمای بالقوه و یا حداقل یک معرف باشد. این در دسترس بودن به این معنا است که ما همیشه در معرض انتقاد، پیشنهاد ها و بازخورد ها هستیم. به دلیل این وضعیت داینامیک بسیار سخت است که بگوییم چه زمانی کار ما در حال انجام است و چه زمانی کاملا پایان یافته است. به عبارتی ” انتشار” کار به معنای آن است که در فضای آن لاین آن کار پایان یافته تلقی شده است.
این انتقادات می تواند شما را برای بستن و حداقل خاموش کردن این روند اشتراک گزاری ترغیب کند. اما این عقب نشینی چیزی نیست که جهان بخواهد. ما به مشارکت شما نیاز داریم. چیزی که شما به آن احتیاج دارید نوعی از ” خلاقان ناشناس ” است.
این بدان معنا است که شما نیاز دارید تا کارهایتان را با کسانی به اشتراک بگزارید که متوجه باشند که بین کار در حال توسعه وکار نهایی چه تفاوت هایی وجود دارد. گروهی که بتوانند شما را یاری و پشتیبانی کنند. گروهی که بتوانید کار هایتان را قبل از اشتراک گزاری نهایی با آن ها در میان بگزارید و مطمئن باشید که این کار ها به بیرون درز نمی کند. اینها دوستان شما هستند.
البته این ایده جدیدی نیست سالها بلکه قرن ها است که وجود دارد. در نظر بگیرید گروه “ inklings “ (اگر نمی شناسید اینجا کلیک کنید.) که تشکیل شده بود از نویسندگان معروف انگلیسی همچون تولکین، لویس و چارلز ویلیامز. این گروه بر خلاف نام بسیار جدی شان جلسات بسیار خودمانی داشتند. بعضی مواقع در دفتر لوییس در آکسفورد جمع می شدند و گاهی در بار . موضوعات بحث هم بسیار پراکنده بود از موضوعات روزانه تا موضوعات ادبی.
هدف از این دور همی ها نشان دادن و فخر فروشی کارهای تمام شده نبود. بلکه هدف اصلی به اشتراک گذاشتن کارهایی بود که هنوز تمام نشده بود. معروف است که لوویس، تولکین را متقاعد کرد که رمان ” ارباب حلقه ها ” برای انتشار آماده است. در واقع هدف اصلی این گرد همایی ها در واقع ارتباط ساده ای بود با انسان هایی هم فکر.
در زمانه ای که ما می توانیم به راحتی کار هایمان را با جها به اشتراک بگزاریم لازم است تا ابتدا آن رابا گروهی کوچک از دوستان هم سنخ به اشتراک بگذاریم . ما به انتقادها و نظرات آن ها در ابتدا و حمایت و پشتیبانی اشان بعد از آن احتیاج داریم. پس دست به کار شوید. همه کار و زمان زندگی صرف خلاقیت می شود. هیچ وقت از اینکه ایده هایم را با دوستان نزدیک و هم سنخ و با فرهنگم به اشتراک بگذارم ضرر نکرده ام.
